فلج مغزي شامل ناهنجاري هاي غير پيشرونده در مغز در حال رشد است كه منجر به بروز دسته اي از نقايص عصب شناختي، حركتي و مربوط به حالت بدن مي شود. ميزان بروز آن ١/٤ تا ٢/٤ در هر ١٠٠٠ تولد زنده است.
امروزه به دليل افزايش ميزان زنده ماندن نوزادان نارس ناشي از وزن كم يا بسيار كم، بروز فلج مغزي بصورت دايپلژي اسپاستيك اغلب همراه با نارسي و وزن كم حين تولد افزايش يافته است. اگرچه نقايص حركتي و حالت بدن (پوسچر) يكي از مشخصه هاي اصلي فلج مغزي مي باشند، اختلالات ثانويه بسياري نيز در اين زمينه وجود دارند.
