كاردرمانى فلج مغزى

• فلج مغزي به معناي معمولي كلمه يك بيماري به حساب نمي آيد. 

• فلج مغزي مسري نيست.

• پيشرونده نيست و درمان قطعى ندارد.

• موروثي نيست. 

• بعنوان تهديد در زندگي محسوب نمي شود.
• عضو درگير با اختلال حركتي مواجه بـوده ولـي مـي توانـد درد ،گرمـا، سـرما و فـشار را احساس نمايد.

• عادلانه نيست تصور شود كودك با فلج مغزي قادر به تلفظ و تكلم شفاف نيست و حرفـي براي گفتن ندارد.

دو نوع tape در توانبخشی استفاده می شود. درمانگران از tape ریجید برای محدود کردن حرکت در یک مفصل و یا برای حفاظت از مفصل در حین حرکات عملکردی استفاده می کنند در حالی که tape های منعطف و الاستیک کینزیولوژی، برای تسهیل الگوهای حرکتی استفاده می شود.

Tape های کینزیولوژی دقیقا بر روی پوست کودک به کار می روند و از طریق افزایش تحریک گیرنده های حرکتی کوتانئوس که انقباض عضلانی و یا مهار را تسهیل می کنند، تاثیر می گذارند. همچنین کارکرد دیگر tape های الاستیک این است که میتوان برای قرار دادن مفاصل در یک راستای صحیح استفاده شوند.

اسپیلنت ها یا گچ گیری ها میتواند برای بهبود عملکرد دست، جلوگیری از contracture مفاصل ، بهبود بهداشت یا کاهش درد در یک مفصل خاص استفاده شوند. اسپیلنت ها همچنین برای کاهش رفتارهای غیر ایمن در کودکی با رفتارهای خود آزاری استفاده می شوند. اسپیلنت ها و اورتزها می توانند از دست در یک پوزیشن عملکردی، برای عملکرد بهتر در فعالیت های روزمره ای زندگی حمایت کنند.

کودکان فلج مغزى ممکن است اختلال بینایی یا حسی داشته باشند. اختلالات بینایی مثل:نابینایی، حرکات چشم ناهماهنگ و سستی عضلات چشم در بیشتر از ۵۰% بچه های مبتلا به CP مشاهده می شود. کودکان مبتلا به فلج مغزى شدید، با احتمال بیشتری اختلالات بینایی را به همراه دارند. صرف نظر از مراحل عملکردی یک کودک CP، بینایی او باید درطول کارهای حرکتی ظریف، بازی و کامل کردن فعالیت های روزانه در نظر گرفته شود. چشم نقش مهمی در زمانبندی گرفتن و رها کردن، دستکاری کردن اشیاء و جهت یابی ابزار، برقراری تماس چشمی و پیدا کردن اشیا بازی می کند. 

تون عضلانی نیرویی است که یک عضله در مقابل کشیده شدن از خود نشان می دهد همچنین می تواند به عنوان سفتی در حال استراحت عضله تعریف شود. نحوه ی ارزیابی به این صورت است که کاردرمانگر یک کشش passive به عضله در حالت کوتاه شده می دهد و میزان مقاومت آن را مشاهده می کند. توانایی کودک برای اجرای حرکات توسط میزان )tension(stiffness عضله و کشسانی آن تعیین می شود. عضلات باید تون کافی برای حرکت برخلاف جاذبه به صورت نرم و هماهنگ داشته باشند. احساسات و حالات ذهنی شامل: سطح برانگیختگی، خستگی و سطح هیجان می تواند بر روی تون عضله تاثیر گذارد.

برای کودکان مبتلا به CP دشوار است که در حین دراز کشیدن، نشستن و ایستادن پوسچر ثابتی گرفته و حفظ کنند چون الگوهای فعال شدن عضلاتشان نقص دارد.

CP می تواند با مکانی که ضایعه مغزی در CNS رخ داده و یا الگوی تونی غیرنرمال طبقه بندی شود. درگیری یک اندام منوپلژی، درگیری اندام فوقانی و تحتانی یک طرف همی پلژی، درگیری اندامهای تحتانی پاراپلژی، درگیری چهار اندام کوادری پلژی و درگیری چهار اندام به همراه سر،گردن و تنه تتراپلژی خوانده می شود و همچنین می توان با توجه به ماهیت اختلال حرکتی آن را دسته بندی کرد:۱- اسپاستیک ۲-آتاکسى-۳-مخلوط۴- دیسکنتیک .

اصطلاح (cerebral palsy(CP گروهی از اختلالات رشدی را تعریف می کند که از یک ضایعه غیر پیشرونده یا یک اختلال مغزی ناشی می شود. آسیب به یک یا چند ناحیه مغز ممکن است باعث فلج، اسپاستیسیته، یا کنترل غیر طبیعی حرکت یا پوسچر شود. با وجود اینکه ضایعه به مغز ثابت و غير پيشرونده است الگوی نقص حرکتی در طول زمان تغییر می کند و معمولا رشد همه کارهای کودکی را تحت تاثیر قرار می دهد. ضایعات حرکتی که همراه CP هستند ممکن است با اختلالات حسی ، شناختی، ارتباطی و درکی و یا اختلال تشنج همراه شوند.

ابتلا به فلج مغزى ممكن است با مشكلات بينايى همراه باشد. اختلالات بینایی مثل:نابینایی، حرکات چشم ناهماهنگ و سستی عضلات چشم در بیشتر از ۵۵% كودكان مبتلا به فلج مغزى مشاهده می شود. کودکان مبتلا به فلج مغزى شدید، با احتمال بیشتری اختلالات بینایی را به همراه دارند. صرف نظر از مراحل عملکردی یک کودک CP، بینایی او باید درطول کارهای حرکتی ظریف، بازی و کامل کردن فعالیت های روزانه در نظر گرفته شود.

کودکان مبتلا به فلج مغزى در عمکرد اندام فوقانی مشکل دارندکه ناشی از تون عضلانی غیرطبیعی و کاهش توانایی حفظ پوسچر با ثبات است. عملکرد مناسب بازو و دست وابسته به کنترل پروگزیمال و ثبات داینامیک تنه و کمربند شانه ای است. کودکان مبتلا به CP در کمربند شانه ای درد و ضعف نشان میدهند، ممکن است در آرنج، ساعد، مچ، انگشتان و شست کانترکچر داشته باشند که بخاطر هایپرتونوسیته ایجاد شده است و یا ممکن است بازو و دستشان را در الگوهای سینرژی حرکت دهند و نمی توانند حرکات مجزای مفصلی انجام دهند.