دررفتگی ثانویه لگن در کودکان دچار فلج مغزی یکی از مشکلات رایج در میان کودکان می باشد.

علت این مشکل قرارگیری پاها در الگوهای غلط یعنی حالت نزدیک شدن ران ها بهم و با چرخش رو به داخل است.

این الگو می تواند به علت سفتی عضلات داخل ران درکودکان اسپاستیک باشد و علت دیگر شلی بیش از حد و افتادن پاها به این حالت است همچنین الگوی نشستن دبلیوW در کودکان اتتویید و راه رفتن با الگوی چرخش رو به داخل پاها در کودکان دایپلژیک و همی پلژیک هم می تواند موجب این مشکل شود.

فلج مغزي شامل ناهنجاري هاي غير پيشرونده در مغز در حال رشد است كه منجر به بروز دسته اي از نقايص عصب شناختي، حركتي و مربوط به حالت بدن مي شود. ميزان بروز آن ١/٤ تا ٢/٤ در هر ١٠٠٠ تولد زنده است.

امروزه به دليل افزايش ميزان زنده ماندن نوزادان نارس ناشي از وزن كم يا بسيار كم، بروز فلج مغزي بصورت دايپلژي اسپاستيك اغلب همراه با نارسي و وزن كم حين تولد افزايش يافته است. اگرچه نقايص حركتي و حالت بدن (پوسچر) يكي از مشخصه هاي اصلي فلج مغزي مي باشند، اختلالات ثانويه بسياري نيز در اين زمينه وجود دارند.

اسپاستيستي و شكل‌هاي ديگر فعاليت بيش از حد عضلاني كه در نتيجه فلج مغزي ايجاد مي‌شود می تواند به فانكشن آسيب بزند يا باعث ناراحتي و Body Image ضعيف شود. برنامه درماني براي يك بچه Cp مي‌تواند شامل health therapy منسجم، casting ، exercise ، CIT ، Oral medication ، chemodenervation ، intrathecal baclofen ، selective dorsal rhizotony و جراحي‌هاي ارتوپدي باشد. تكنيك‌ها ممكن است به منظور كارآمدي بيش‌تر و بهتر فراهم كردن نيازهاي كودك با هم تركيب شوند. اين مقاله يك مروري بر هر رويكرد نشان مي‌دهد.
 

فلج مغزی یك اصطلاح كلی است كه گروهی از ضایعات مزمنی كه كنترل حركتی فرد را مختل می كنند، شامل می شود. اختلال حركتی ناشی از این ضایعه در سالهای اولیه زندگی ظاهر می شود و معمولاً با گذشت زمان بدتر نمی شود. این بیماری در شرایط نقصان تكامل یا آسیب به مناطق حركتی مغز بوجود می اید كه در نتیجه آن این مناطق قادر به كنترل حركتی و وضعیت بدنی (پوسچر) فرد نمی باشند
 
علائم فلج مغزی:
 
۱- سفتی عضلات یا اسپاستی سیتی
۲- حركات غیر طبیعی
۳- اشكال در مهارتهای حركتی درشت از قبیل راه رفتن یا دویدن