یکی از مسائل و مشکلات خاص دوران کودکی، اختلال ها و ناروانی های گفتاری است که از شایع ترین آنها می توان از لکنت زبان نام برد. طبق چهارمین راهنمای تشخیصی و آماری بیماری های روانی، لکنت زبان نوعی آشفتگی و اختلال در روانی گفتار است که به صورت تکرار صداها، کشش صداها، قطع روانی کلام، تکرار کلمات، مکث بین واژه ها، ناموزونی تکلم و جایگزین کردن واژه ها برای جلوگیری از کشش صداها در بین کودکان و نوجوانان مشاهده می شود. اغلب کودکانی که دچار لکنت زبان هستند، می دانند که چه می خواهند بگویند و شاید بارها نیز آن را تمرین و تکرار کرده اند، ولی به راحتی و در شرایطی خاص قادر به بیان آن نیستند.
