لكنت اغلب خودش بهبود مى يابد.بعضى از كودكان وقتى شروع به لكنت مى كنند بدون درمان بهبود مى يابند. براى ديگران مداخله زودهنگام ممكن است براى جلوگيرى رشد مشكل و جدى شدن موضوع نياز باشد. وقتى لكنت شروع شد و كاملاً تثبيت پيدا كرد در كودك واكنش هاى آموخته شده رشد مى يابد و در اين مرحله درمان مستقيم نياز است. درمان مناسب و خوب در كودكان پيش دبستانى و دبستانى رد پاى كمى از خود به جاى مى گذارد مگر بيمارى ، اختلال يا استرس زمينه اى وجود داشته باشد. لر سنين بالاتر ياد ميگيرند كمتر لكنت كنند ،آرامتر صحبت كنند و كمتر تحت تاثير لكنت باشند ، به ديگر سخن لكنت را مديريت كنند نه لكنت آنها را مديريت كند.

یکی از مسائل و مشکلات خاص دوران کودکی، اختلال ها و ناروانی های گفتاری است که از شایع ترین آنها می توان از لکنت زبان نام برد. طبق چهارمین راهنمای تشخیصی و آماری بیماری های روانی، لکنت زبان نوعی آشفتگی و اختلال در روانی گفتار است که به صورت تکرار صداها، کشش صداها، قطع روانی کلام، تکرار کلمات، مکث بین واژه ها، ناموزونی تکلم و جایگزین کردن واژه ها برای جلوگیری از کشش صداها در بین کودکان و نوجوانان مشاهده می شود. اغلب کودکانی که دچار لکنت زبان هستند، می دانند که چه می خواهند بگویند و شاید بارها نیز آن را تمرین و تکرار کرده اند، ولی به راحتی و در شرایطی خاص قادر به بیان آن نیستند.