دانههاي کوچک (مثلاً دانههاي تسبيح) را روي زمين ريخته و از او بخواهيم آنها را با سر انگشتهاي شصت و اشاره و ميانه، جمع کند.
هوا نويسي (نوشتن با قلم روي هوا و فضاي اطراف): اين روش در تند نويسي، کمک قابل توجّهي به دانشآموزان ميکند؛ چرا که اين عمل در تسريع حرکات عضلات دست، بازو و ساعد و هماهنگي مغز با چشم و دست، تأثير بسياري دارد.
سينهخيز رفتن: روزي چند دقيقه (کمتر از ده دقيقه) دانشآموز سينهخيز برود. اين عمل در هماهنگي اعضاي بدن بسيار مؤثّر است. هر روز قبل از نوشتن تکاليف، چند دقيقه انگشتان را باز و بسته کند.