زردى در نوزادان نارس

زردی یکی از مشکلات شایع نوزادان نارس است. تقریبا ۸۰ درصد نوزادان نارس در هفته اول زندگی دچار زردی می شوند. زردی بسته به علت آن ممکن است در بدو تولد و یا هر زمانی طی دوره نوزادی بروز کند. ً با افزایش سطح سرمی بیلی روبین ( عامل زردی)، زردی معمولا از صورت شروع شده و به شکم و آن گاه پاها پیشرفت می کند. پیشرفت زردی را می توان با فشردن پوست به صورت تقریبی مشخص کرد ( صورت تقریباً ۵، قفسه صدری تقریباً ۱۲، میانه شکم تقریباً ۱۵ و کف پاها تقریبا۲۰ً میلی گرم در دسی لیتر). اما برای تخمین سطح سرمی نمی توان به معاینه بالینی اکتفا نمود و در موارد زیر باید بررسی های بیشتری انجام داد: * چنانچه شکم نوزاد زرد باشد * مشاهده هرگونه علامت یا نشانه ای در نوزاد ( بی حالی، عدم تمایل به شیر خوردن، اسهال، استفراغ و تب) * رنگ پریدگی ( ناشی از کم خونی)

در موارد ذکر شده باید بیلی روبین سرم با انجام آزمایش مشخص شود.

در نوزادان نارس به دلایل زیر باید دقت بیشتری در تشخیص و درمان به موقع زردی داشته باشیم: * مغز نوزادان نارس آسیب پذیرتر از نوزادان رسیده است ، لذا این نوزادان در مقادیر پایین تر بیلی روبین سرم دچار عوارض مغزی ناشی از افزایش بیلی روبین می شوند. * زردی در نـــــوزادان نارس شایع تر از نوزادان رسیده است. (۸۰ درصد در مقابل ۶۰ درصد ) * مدت زمان بروز زردی در نوزادان نارس طولانی تر است بنابراین باید در تشخیص ، بررسی علت و درمان به موقع زردی نوزادان نارس دقت کرد تا از بروز مشکلات بعدی ناشی از افزایش سطح بیلی روبین در این نوزادان جلوگیری شود. 

دكتر محمود نورى شادكام

فوق تخصص نوزادان

مركز كاردرمانى و گفتاردرمانى تاك