جراحى در كودكان فلج مغزى

در طول زمان و با رشد اندام ها، کودکان فلج مغزى اسپاستیك متوسط تا شدید ممکن است سفتی بیشتر در عضله و تاندون، کانترکچر، دررفتگی مفصلی(به خصوص در هیپ) و مشکلات مفصلی دیگری را تجربه کنند. جراحی های ارتوپدیک می توانند کمک کنند که این بافت ها عملكرد بهترى داشته باشند؛ به خصوص زمانی که درمان های نگهدارنده مانند استفاده از اسپلينت موثر نیستند. جراحی ها شامل انتقال تاندون، آزاد سازی عضله و osteotomie هستند.در جراحی های انتقال تاندون، انتهاى یک عضله برای تغییر کارکرد عضله جابه جا می شود. به عنوان مثال یک کودکی که عضله دستش ضعیف و یا فلج است می توان عضلات مچ او را به انگشتانش برد تا مشت او کامل شود. انواع دیگر جراحی بافت نرم شامل آزادسازی و طویل کردن عضله می باشد. این جراحی ها بافت سفت شده را بلند می کنند تا اجازه افزایش حرکت را به عضله بدهند. معمولا همراه با جراحی بافت نرم، osteotomieها نیز انجام می گیرند که در آن استخوان بلند و یا کوتاه می شود تا راستای آن بهتر شود. همه این جراحی ها در ابتدا یک دوره بی حرکتی دارند و سپس با حرکت و کاردرمانی عضله را تقويت ميكنيم  تا عملکردی که با تغییر ساختار ایجاد شده است به دست بیاید. 

در مقالات بعد به نحوه برخى جراحى هاى متداول در كودكان فلج مغزى و نتايج حاصل از آن اشاره خواهيم كرد.

مركز كاردرمانى و گفتاردرمانى تاك