کودک گوشه گیر
با کودکان گوشه گیر چگونه رفتار کنیم؟
کمرویی و گوشهگیری کودکان به این شکلها بروز میکند:
با کودکان گوشه گیر چگونه رفتار کنیم؟
کمرویی و گوشهگیری کودکان به این شکلها بروز میکند:
بیمیلی اجتماعی:
کودک اشتیاقی برای بازی با همسالان خود (آشنا و ناآشنا) ندارد و زمانی که با کودکان است، ترجیح میدهد به تنهایی بازی کند و شیءگراست تا مردمگرا .
ناظر و تماشاچی:
کودک تمایل دارد با کودکان و همسالان خود بازی کند ولی به دلیل اضطراب اجتماعی، از نزدیک شدن به کودکان اجتناب میکند و گوشهای میایستد و فقط نظاره گر بازی کودکان میشود.
انزوای اجتماعی:
کودک نهتنها تمایل به تنها بازی کردن ندارد بلکه از بازی کردن با دیگران نیز گریزان است و رفتارهای او از لحاظ بالینی، با خجالت شروع و با خشم و گاهی افسردگی همراه میشود.
برای درمان ابتدا باید مشخص شود، علت کمرویی کودک و نوع آن کدام است.
پیشگیری از گوشه گیری در کودک :
۱) از واژههای تمسخرآمیز مانند ترسو، خجالتی، دست و پاچلفتی و بیعرضه استفاده نکنید.
۲) از سرزنش کودک به دلیل بازی نکردن با همسالان بپرهیزید.
۳) او را با دیگران مقایسه نکنید و اجتماعی بودن اطرافیانش را به رخ او نکشید.
۴) در کودک احساس امنیت ایجاد کنید و از دیگران او را نترسانید.
۵) به کودک برچسب خجالتی بودن نزنید. اگر سوم شخصی در یک جمع از شما پرسید، آیا کودکتان خجالتی است، بلافاصله پاسخ دهید: خیر، کمی زمان نیاز دارد تا به موقعیت جدید عادت کند.
۶) به کودک مسئولیتهای کوچک بدهید و اعتماد به نفس او را تقویت کنید.
۷) رفتار مثبت و واقعی در کودک پیدا کنید و آنها را برجسته کنید و تشویقش کنید.
۸) در هفته دوبار کودک را به محل بازی کودکان ببرید.
۹) فرزندتان را همان طور که هست، بپذیرید و توقع و انتظار بیمورد و بیش از حد نداشته باشید.
۱۰) درباره تجربیات خوب فرزندتان با همبازیهایش صحبت کنید.
۱۱) متناسب با سن و توانایی فرزندتان یکی دو هنر و تردستی به او بیاموزید (نظیر بازی با طناب یا حلقه پلاستیکی). این کار به کودک کمک میکند برای نشان دادن خودش به همسالانش فرصت داشته باشد.
۱۲) داستانهای مفهومی و مشارکتی برای کودک بخوانید.
۱۳) بازیهای دستهجمعی که در آنها بزرگسالان با کودکان مشارکت میکنند انجام دهید.