تریکوتیلومانیا

تریکوتیلومانیا:

سلامت روان یکی از فاکتورهای اولیه برای حفظ جامعه‌ای سالم و شاداب است و در مقابل عدم توجه به این موضوع می‌تواند اختلالات رفتاری بسیار مضری را به جامعه تحمیل کند که یکی از این اختلالات روانی همانا مو کندن (تریکوتیلومانیا) است و از طرفی این اختلال، بیشتر در سنین قبل یا اوایل نوجوانی بسیار پیش آمده و مشاهده می شود.

 این بیماری در پسرها بیشتر از دختران شایع است و برعکس ابتلا به این بیماری در بین افراد بالغ خانم بیشتر از آقایان مشاهده می‌شود. عادت به کندن مو به طور تدریجی و ناآگاهانه در بیمار شروع می‌شود و ممکن است تا جایی که منجر به کندن تمام موهای سر یا صورت شود، پیش رود. با وجود فشارهای عصبی و عدم کنترل استرس و اینکه بیشتر مبتلایان کندن مو را انکار نمی‌کنند، اما همچنان قادر به جلوگیری از عمل خود هم نیستند.

با مشخص شدن منشاء ژنتیکی این بیماری، پزشکان بهتر قادر به درمان آن خواهند بود، در معاینه فرد مبتلا، در بسیاری از مواقع موهای قطع شده به فواصل متفاوتی از پوست سر دیده می‌شود و پوست سر از سلامت کامل برخوردار است و از طرفی حاشیه موها معمولاً دست نخورده است و در مرکز به شکل کاسه‌ای موها قطع شده است. اکثر بیماران موی سر خود را می‌کنند، به طوری که در مدت زمان طولانی، ناحیه‌ای بدون مو ایجاد می شود حتی ممکن است این ناحیه بدون مو، موی ابرو یا مژه هم باشد .

در بسیاری از مواقع مو کندن مثل یک تقویت کننده مثبت برای مبتلایان عمل می‌کند، مخصوصاً به این دلیل که فرد، پس از تجربه کردن یک تنش یا عصبیت با کندن موی خود احساس آرامش می‌کند و لذا به همراه این حالت به خوبی می‌توان اضطراب، افسردگی و اختلال وسواسی- اجباری را در افراد مبتلا زیاد مشاهده کرد.

در اختلال موکندن می‌توان به راحتی انواع فشارهای عصبی و استرس روانی را در بروز این بیماری در فرد دخیل دانست به نحوی که به عقیده بسیاری از روانپزشکان بیماری افسردگی با تریکوتیلومانیا ارتباط زیادی دارد و خیلی از افرادی که به این رفتار دچار هستند، از افسردگی رنج می‌برند.