اهمیت رابطه پدر و نوزاد
مجله علمی ایلیاد - تحقیق جدیدی نشان می‌دهد، پدرانی که در ماه‌های اولیه‌ی زندگی نوزادشان بیشتر در کنار آن‌ها هستند، می‌توانند توانایی‌های شناختی نوزاد در سنین کودکی را تقویت کنند. پدرها می‌توانند با بودن در کنار نوزادان خود و داشتن رابطه‌ی عاطفی در ماه‌های اول زندگی نوزادان، تاثیر چشم‌گیری بر رشد شناختی آن‌ها داشته باشند. تحقیقی جدید که توسط محققان دانشگاه‌های آکسفورد، کالج کینگ و کالج امپریال لندن انجام شده نشان می‌دهد که نوزادانی که پدرانشان در ماه‌های اولیه بیشتر در کنار آن‌ها هستند و هنگام بازی کردن با آن‌ها فعال‌تر هستند، در مقایسه با نوزادانی که با پدرشان رابطه‌ی عاطفی کمتری دارند، در آزمون‌های شناختی در سن دو سالگی بهتر عمل می‌کنند.
«پاول رمچاندانی»، استادی در گروه پزشکی کالج امپریال، در مصاحبه‌ای مطبوعاتی گفت: «حتی در سه ماهگی، این تعاملات پدر و فرزندی می‌تواند رشد شناختی دو سال بعد را به‌طور مثبتی پیش‌بینی کند، بنابراین برای رشد بعدی چیز کاملاً معناداری وجود دارد که قبلاً واقعاً نشان داده نشده است.» محققان داده‌های ۱۲۸ پدر، با توجه به عواملی مانند درآمد و سن، تجزیه و تحلیل کردند و ویدئوهایی از این والدین در حین تعامل با نوزادان‌شان، بدون اسباب‌بازی، در سن سه ماهگی و سپس در سن دو سالگی که برای آن‌ها کتاب می‌خواندند، ضبط کردند.
آن‌ها بین میزان رابطه‌ی عاطفی بین نوزاد و پدر و میزان امتیاز کودکان در آزمون‌های شناختی در سن ۲ سالگی، همبستگی مثبتی یافتند. پدرانی که دید مثبت‌تری داشتند به احتمال زیاد نوزادانی داشتند که، صرف نظر از جنسیت نوزاد، امتیازات MDI بالاتری در رشد کودک داشتند. دکتر «واهشتا ستنا»، محقق مؤسسه‌ی روان‌پزشکی، روانشناسی و عصب‌شناسی در کینگ کالج، گفت: «یافته‌های ما اهمیت حمایت پدران از کودکان‌شان با داشتن تعامل مثبت در اوایل شیرخواری را نشان می‌دهد؛ به ویژه، با توجه به مداخلاتی که افزایش تعامل پدر و کودک را تشویق می‌کنند، به همراه احساسات مشترک مثبت و جلسات مشترک کتاب‌خوانی که از رشد شناختی حمایت می‌کند.»
در حال حاضر این گروه تحقیقاتی روی آزمایشی بر اساس کمک به پدر و مادر در تعامل‌شان با فرزندان‌شان و ارائه‌ی بازخورد مثبت در برخورد با رفتارهای چالش‌برانگیز، کار می‌کنند. این مطالعه در مجله‌ی Infant Mental Health منتشر شده است.