آنسفاليت در كودكان

آنسفاليت و مننژيت به عنوان عفونت هاى مغز و پوشش آن، نگران كننده و گاهى خطرناك ميباشند. 

آنسفاليت يا التهاب مغز، ممكن است بوسيله باكترى ها، اسپيروكتها، يا ديگر موجودات زنده ايجاد شود اما معمولا ناشى از يك عفونت ويروسى است. علت اصلى ايجاد آن اغلب به صورت بالينى قابل شناسايى نمى باشد. اين عارضه ميتواند موضعى يا دربرگيرنده نخاع يا پرده مننژ باشد. عفونت مغز ممكن است بطور مستقيم يا در نتيجه عفونتهاى ديگر روى دهد. از انجائيكه پشه ها چندين شكل از ويروسها را منتشر ميسازند، بروز آنها در تابستان شايع است. " تب خال ساده" نيز يكى از عارضه هاى همراه آنسفاليت در خردسالان ميباشد.

شدت اين عارضه ها بر حسب علت بروز آنها، متفاوت است. آغاز آنها ميتواند به صورت ناگهانى يا تدريجى باشد و تشخيص آنها از عفونت هاى ديگر اغلب دشوار است.

 علائم شامل تب، سردرد، بى حوصلگى، سفتى گردن، تهوع و استفراغ، لرزش و ناهماهنگى حركتى مى باشند. در موارد شديد، كرختى، تشنج، فقدان آگاهى، كما و مرگ ممكن است روى دهند.

تشخيص بر مبناى الگوهاى محيطى عفونت، يافته هاى بالينى، نوار مغزى، ام.آر.آى و آزمايش خون، بافت مغز يا مايع مغزى نخاعى صورت مى گيرد. 

درمان ميتواند بصورت استفاده از آنتى بيوتيك ها در صورت ابتلا به عفونت باكتريايى اما در ابتدا بعنوان يك مداخله حمايتى در مراحل حاد بيمارى باشد.

متاسفانه آنسفاليت ميتواند به آسيب هاى مغزى خفيف تا شديد بينجامد. درجه آسيب به سن كودك، نوع عفونت و مراقبت به عمل آمده، بستگى دارد. خردسالان بيش از همه در معرض ابتلا به مشكلات عصب شناختى ميباشند. مراقبان ميبايست پيشرفت كودك و وضعيت عصب شناختى او را پس از برطرف ساختن عفونت، بررسى نمايند.

بروز عقب ماندگى ذهنى ، ناتوانايى هاى يادگيرى، اختلالات رفتارى، تشنج و نقايص عصبى-حركتى نيز شايع ميباشند.

در بخش كاردرمانى پس از ارزيابى دقيق بيمار و با توجه به شدت آسيب و توانايى هاى بيمار اهداف درمانى و توانبخشى تعيين ميشود. در كاردرمانى از تكنيك هاى "توانبخشى عصبى" به منظور محدود نمودن ناتوانايى و از مداخلات جبرانى شامل فناورى و تجهيزات كمكى براى كمك به كودك در فعاليت هاى مربوط به خانه، مدرسه، بازى و پيش حرفه اى، استفاده ميشود.

سيد محسن احكامى

كارشناس ارشد كاردرمانى

مركز كاردرمانى و گفتاردرمانى تاك