آموزش کودکان سندرم داون:

آموزش کودکان سندرم داون:

۱-  والدین به محض این که متوجه شدند فرزندشان به این اختلال مبتلاست، باید از سنین پایین، آموزش رازیر نظر یک روانشناس شروع کنند.سن شروع آموزش ۳ سال می باشد.

۲- والدین باید تصمیم بگیرند که آیا کودک خود را به مدرسه عادی بفرستند، یا او را در مدارس کودکان استثنایی ثبت نام کنند. البته این موضوع به سلامت جسمی و عقلی کودک نیز بستگی دارد. اگر کودک بتواند ارتباط خوبی با کودکان دیگر برقرار کند و از لحاظ عقلی نیز مشکل زیادی نداشته باشد، با صلاحدید معلمین مدرسه می توان او را در مدارس عادی ثبت نام کرد.

بسیاری از اهداف برنامه های آموزشی این کودکان، مستقل شدن آنها در انجام کارهایشان می باشد.

۳- برنامه های آموزشی برای این گونه کودکان معمولا بیشتر از کودکان سالم می باشد، زیرا آنها یک سری از توانایی های افراد سالم را ندارند. بنابراین برای آموزش نباید فشار بیش از حد به آنها وارد کرد، بلکه با دادن وقت استراحت و بازی و در نظر گرفتن تشویق های مناسب، زمینه را برای پیشرفت آنها فراهم کرد.

۴- بسیاری از اهداف برنامه های آموزشی این کودکان، مستقل شدن آنها می باشد، مثلا در ابتدا این کودکان برای لباس پوشیدن، غذا خوردن ، راه رفتن و ...، بسیار به والدین خود وابسته هستند، اما با گذراندن آموزش های لازم می توانند این مهارت ها را کسب کنند. 

۵- هر گونه مشکل جسمی این کودکان را باید در نظرداشت و برنامه های آموزشی را باید طوری تدوین کرد که منجر به بدتر شدن این مشکلات نشود، مشکلاتی مانند ضعف بینایی، ضعف شنوایی، افزایش فشار خون، مشکلات ریوی، چاقی و سرطان خون.

۶- بهره هوشی کودکان مبتلا به سندروم داون متفاوت است  و معمولا بر اساس یک طبقه بندی علمی، آنها را به چهار دسته تقسیم بندی می کنند. دسته اول از همه باهوش ترند و برنامه های آموزشی برایشان بسیار مفید و پر فایده می باشد، اما متاسفانه هر چه به دسته چهارم نزدیک می شویم کند ذهن تر شده و حتی فعالیت های شخصی مثل رفتن به دستشویی را به سختی یاد می گیرند.

بنابراین اگر چنین کودکی دارید، حتما بهره هوشی او را بسنجید و طبق آن، از کودک خود انتظار داشته  باشید و بیش از حد به او فشار نیاورید.