درباره اوتیسم چه می‌دانید؟

علیرضا ساعی

اوتیسم بیماری نیست چرا که بیماری پاسخ پاتوفیزیولوژیک به یک محرک خارجی (مانند میکروب‌ها) و یا داخلی (مانند سلول‌های سرطانی) است؛ اما اختلال به دلیل تفاوت در فعالیت‌های ساختاری یا عملکردی اجزای بدن حاصل می‌شود.

والدین کودکان مبتلاء به اوتیسم معمولا در طول سه سال اول زندگی فرزند خود متوجه علائم آن می‌شوند. اما در برخی مواقع گاهی تا نوجوانی و حتی بزرگسالی اطرافیان فرد متوجه وجود این اختلال نیستند.

اوتیسم نوعی اختلال رشد است که با مشکلاتی در تعاملات اجتماعی و ارتباطات و همینطور رفتارهای محدود و تکراری شناخته می‌شود.

روز دوم آوریل «روز آگاهی جهانی اوتیسم» نامیده شده است. به همین منظور تلاش کردیم در این نوشتار اطلاعات جامعی را در مورد اوتیسم به نگارش درآوریم.

• براساس آمار سازمان جهانی بهداشت از هر ۱۶۰ نفر یک تن به اوتیسم مبتلاء است. همچنین گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ایالات متحده در سال ۲۰۱۸ نشان می‌دهد که از هر ۵۹ کودک یک نفر با اختلال اوتیسم تشخیص داده شده است. گرچه دلیل این تفاوت هنوز مشخص نیست اما می‌تواند به دلیل ناتوانی در تشخیص این اختلال در کشورهای در حال توسعه باشد.
• اوتیسم با ایجاد تغییراتی در سلول‌های عصبی و سیناپس‌ها ارتباطات و پردازش اطلاعات در مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ اما هنوز مشخص نیست که این اتفاقات چگونه در مغز رخ می‌دهد
• اختلال اوتیسم در راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی به صورت یک طیف تعریف می‌گردد که حالت‌های خفیف‌تر از جمله سندروم آسپرگر و اختلال‌های فراگیر رشد را شامل می‌شود.
• دلایل ابتلاء به اوتیسم هنوز به طور کامل شناسایی نشده است اما متخصصان علوم پزشکی توانسته‌اند رابطه‌ای میان برخی عوامل محیطی و ژنتیکی با اوتیسم بیابند.
• براساس مطالعات انجام شده برخی عفونت‌های دوره بارداری از قبیل سرخجه، مسمومیت دارویی، مصرف الکل و مواد مخدر، آلودگی به سموم کشاورزی و آفت‌کش‌ها، آلودگی هوا، مشکلات و محدودیت‌های رشد جنین در رحم مادر و بیماری‌های خودایمنی با ابتلاء به اوتیسم مرتبط است
• آمارها نشان می‌دهد که حدود یک سوم مبتلایان به اوتیسم دچار کم‌توانی ذهنی هستند. با این وجود بیش از۴۰ درصد از کودکان مبتلاء به اوتیسم هوشی بالاتر از متوسط دارند.
• اوتیسم در تمامی نژادها و گروه‌های اقتصادی-اجتماعی دیده می‌شود اما تشخیص آن در کشورهای در حال توسعه و یا در میان اقلیت‌های ساکن کشورهای توسعه یافته به دلیل کمبود امکانات یا جدایی از جامعه دیرتر صورت می‌پذیرد.

یورونیوز