با اینکه برای اختلال اتیسم هیچ شاخص زیستی شناخته شده ای در نظر گرفته نشده است، پیشرفت های چشمگیری صورت گرفته که مبانی زیستی اختلال را نشان می دهند. میزان فزاینده صرع و وجود نابهنجاری های EEG در یک سوم افراد مبتلا به اتیسم، حاکی از کارکرد نابهنجار مغز است. به علاوه چندین نابهنجاری مغزی دیگر نیز شناسایی شده اند که عموما با اختلال زودهنگام رشد عصبی در ۳۰ هفته قبل از تولد، همسانی دارند.
* نقص های عصبی-روانشناختی اختلال اتیسم، در حوزه های مختلف رخ می دهند. از جمله: هوش کلامی، جهت گیری و توجه انتخابی، حافظه، زبان کاربردی و کارکرد های اجرایی.
