نکاتی پیرامون آپراکسی برای خانواده ها

اگر کودک شما آپراکسی دارد جالب است بدانیم که نشانه های آپراکسی گفتاری در کودکان بزرگتر چالش برانگیزتر است و گاهی اوقات از تشخیص باز میماند به خصوص از سوی والدین و پزشکان :

بسیاری از این کودکان در سن ۶ سالگی به بعد برای درمان مراجعه میکنند که این موضوع درمان را سخت تر می کند.

کودکان مبتلا به بیماری آپراکسی گفتاری اشتباهات آوایی را از خود نشان می دهند، که با توجه به سن و سال آن ها ناسازگار است. اشتباهاتی مانند جابجایی حروف در یک کلمه.برای همین خیلی از افراد به وجود اختلال و علایم آپراکسی شک نمیکنند.

چنین کودکانی از بیماری آپراکسی گفتاری رنج می برند، و بدانید که توانایی سخن گفتن و درک بالایی دارند، اما زبان و مغز او باهم مطابقت ندارد. به تعبیری احتمال زیاد زبان مشکلات بسیار کمتری دارد.

اگر کودک شما مبتلا به این بیماری باشد در سخن گفتن، تقلید صدا و همچنین در پاسخ دادن به سوالات دچار مشکل خواهد شد، 

اما هنگامی که او از طریق گوش دادن به دیگران، برخی صداها را از خود در می آورد، این صداها بسیار واضح تر از آنچه که او خود به خود و بدون تقلید از دیگران تولید می کند، خواهد بود.

کودک شما می تواند با سعی و تلاش، لب ها، فک، و زبان خود با هم برای هماهنگ کرده و در تولید صداهای مورد نظرش موفق باشد.

ممکن است امتحان کردن و گفتن کلمات کوتاه تر و یاعبارت هایی که خیلی طولانی نیستند، برای این گونه کودکان راحت تر باشد.

به یاد داشته باشید، هر بارکه فرزند بیمار شما مضطرب یا ناراحت باشد، مشکلات بیشتری برای تولید صداها یا گفتن تعداد زیادی از کلمات پیدا خواهد کرد.

ممکن است بعضی از کسانی که کودکشان با این بیماری دست و پنجه نرم می کند، با توانایی های کودک خود آشنا نباشند و ندانند که او قادر به درک و گفتن بعضی سخنان در همه جا نیست، و یا ممکن است فقط بخشی از آن سخنان را درک کند.

همچنین کودکان مبتلا به آپراکسی گفتاری ممکن است در تلاش برای صحبت کردن در حد یک جمله، صداهای یکنواختی از خود در بیاورند، و یا ممکن است تنش و استرس بیشتری برای هجی کردن اشتباه کلمات داشته باشند، نتیجه همه ی این عوامل باعث می شود که او تلفظ کلمات را اشتباه بیان نمایند.