مشکلات نوشتاری دانش آموزان

گامهای تکنیکی در جهت رفع و کاهش مشکلات نوشتاری دانش آموزان :

۱)   اولین گام، بررسی وضعیت بینایی دانش آموز است. در صورت عدم مشکل جدی در چشمها، ادراک بینایی نیز نقش مهمی را در یادگیری خواندن و نوشتن دارد. تعدادی از دانش آموزان در تمریناتی که مربوط به این فرآیند است با مشکل رو به رو هستند. به عنوان مثال دانش آموز نمی تواند بین کلماتی مانند حوادث، حوادس، هوادس و... تفاوت بگذارد.

۲)   بررسی وضعیت اندام گفتاری دانش آموز نیز در این دسته از کودکان ضروری است. از عوامل دیگری که باعث غلطهای املایی می شود اختلال تلفظ است. به عنوان مثال، دانش آموزی که زیپ را دیپ تلفظ می کند در املا نیز همین طور عمل می نماید. بنابراین این کودکان باید به گفتار درمان مراجعه نمایند.

۳)   ارزیابی مهارتهای حرکتی ظریف دانش آموز نیز باید مد نظر باشد، زیرا در بعضی از مواقع بر اثر شیوه نوشتن نامناسب، غلطهای املایی زیاد می شود، در نتیجه باید طرز صحیح قرار گرفتن مداد بین انگشتان، وضعیت نشستن و قرار گرفتن کاغذ مقابل دانش آموز، به او آموخته شود. در این زمینه تمرینات مربوط به هماهنگی چشم و دست  کمک زیادی به رفع این مشکل می کند.

۴)   بررسی حافظه بینایی دانش آموز نیز از اهمیت لازم برخوردار است. یکی از علل اصلی ناتوانی در املای صحیح کلمات با حروف همصدا مربوط به ضعف در حافظه بینایی دانش آموز است. اکثر این کودکان نمی توانند آنچه را که از تک تک حروف یا ترتیب توالی آنها از طریق دیدن به خاطر سپرده اند حفظ کنند.

۵)   تعدادی از کودکان نیز در پیوند دادن صدا و نماد نوشتاری دارای مشکل هستند و نمی توانند صداهایی را که می شنوند به نماد مناسب آن تبدیل نمایند که علت آن  گاهی ناشی از ضعف در حافظه شنیداری و تشخیص و تمیز شنیداری می باشد.