عوامل تشدید کننده اضطراب جدایی

عوامل تشدید کننده اضطراب جدایی کودکان :

 ۱) خستگی و بیماری کودک
۲)  تغییر در عادات و برنامه‌های منزل
 تغییراتی که در خانواده رخ می‌دهد مانند: تولد فرزند جدید، طلاق، جدایی والدین، مرگ و یا بیماری اعضای خانواده.
 کودکانی که از نظر سرشتی، کودکان سخت و دشواری هستند و به تغییرات جدید، مکان و اشخاص جدید دیر عادت می کنند، بیشتر مستعد اضطراب جدایی هستند.

عوامل زیر می‌تواند شانس اضطراب جدایی را در کودک شما کاهش دهد:
۱) از هجده ماهگی به بعد در زمان‌هایی کوتاه و به‌طور گهگاه از شخص نزدیک دیگر استفاده کنید تا کودک در زمان‌هایی کوتاه، دور شدن از مادر را تجربه کند.
۲) از هجده ماهگی به بعد کودک را وارد ارتباط با همسالان نمائید.
  در ابتدا سعی کنید کودک را در زمان‌هایی کوتاه به مراقب جدید یا مهد کودک بسپارید، تا تجربه‌های مثبتی را در آن‌جا داشته باشد.
 قبل از آنکه کودک را در محل جدید ترک کرده و تنها بگذارید، کمک کنید تا کودک با محیط و مردم جدید آشنا شود. 
۳) اضطراب کودک را به تمسخر نگیرید و او را به‌خاطر این ترس و اضطراب سرزنش و شماتت نکنید.
 اجازه دهید تا کودک شما بداند که می‌فهمید چقدر سخت است که انسان از کسی که تا این حد دوستش دارد جدا شود، کودک را درک کنید و بپذیرید. 
۴) تسلیم خواسته کودک نشوید و به او بفهمانید که در امنیت و سلامت خواهد بود.
 ۵) عشق، محبت و علاقه بی‌قید و شرط خود را از کودک دریغ نکنید.
 اگر کودک بزرگ‌تر است او را به کودکان دیگری که در آن محیط هستند معرفی کنید و بازی و تفریح خاصی را با آن‌ها ترتیب دهید.
 انتظار آن‌را داشته باشید که در چند هفته اول ورود به مهد و یا مدرسه کودک خسته باشد و زود تحریک‌پذیر شود.
۶) دزدکی و یواشکی کودک را ترک نکنید.
۷) اگر کودک تحت هیچ شرایطی حاضر نشد به مهد یا مدرسه برود و در منزل ماند، برای او زیاد فعالیت‌های تفریحی و سرگرمی فراهم نکنید.
۸) در بازی‌ها با ایفای نقش، جدایی را با کودک تمرین کنید.
 ۹) پس از بردن کودک به مهد یا مدرسه مدتی آنجا بمانید.

در صورتی‌ که کودک موارد زیر را نشان دهد، با متخصص مشورت کنید:
۱) چنانچه پس از گذشت ٢ هفته کودک هنوز آرام نگرفته است و مشکلات هنگام جدایی ادامه دارد.
۲) کودک صبح‌ها قبل از جدا شدن از مادر و رفتن به مهد کودک یا مدرسه شکایات جسمی مکرر مانند: سردرد، دل‌درد، سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ، طپش قلب و دارد.
 ۳) اضطراب جدایی به سال‌های مدرسه ادامه دارد.
۴) امتناع از رفتن به مدرسه در بچه‌های بزرگ‌تر و نوجوانان اکثراً مطرح کننده مشكلي جدي است كه نياز به كمك متخصص دارد.