ذهن آگاهی در کودکان
ذهن آگاهی به وضعیتی اطلاق میشود ذهن آرام بوده و در زمان حال حضور دارد: اینجا و اکنون.
ذهن آگاهی به وضعیتی اطلاق میشود ذهن آرام بوده و در زمان حال حضور دارد: اینجا و اکنون.
زمانی که حضوری آگاهانه نداریم، خیلی راحت ذهنمان را عقب می زنیم و درباره تمام وظایف کوچک و مسائل نگرانکننده که منتظر ما هستند، فکر می کنیم. میدانیم ذهن آگاهی چه منافعی برای بزرگسالان دارد، ولی برای بچه ها چطور؟
طبق یافتههای اخیر، آموزش ذهن آگاهی به کودکان می تواند نتایج درخشانی برای توجه، خلق و خو و رفتارهای مناسب اجتماعی به بار آورد. بنابراین ما کاربرگی را برای کمک به معلمان، مربی ها و هر کسی که با کودکان کار می کند. تدارک دیده ام که می تواند تمرین ذهن آگاهی در دفتر یا کلاس آنها باشد.
این کاربرگ، هفت فعالیت تفریحی را توصیف می کنند که کمک می کنند تا کودک ذهن آگاهی را تمرین کنند. ما پیشنهاد میکنیم که توضیح مختصری از ذهن آگاهی بدهید، و اینکه چطور میتواند موثر باشد(آن را به عنوان (توجه کردن به جهان پیرامون توصیف کنید) ابتدا روی فعالیت هایی تمرکز کنید که بچه ها می توانند در آن موفق شده و با آن تفریح کنند. اگرچه این کاربرگ برای کودکان نوشته شده بزرگسالان هم میتوانند از فعالیتهای آن استفاده و برایشان موثر باشد.
تمرین هایی برای ذهن آگاهی در کودکان :
تمرین حس کردن:
چیزهای جالبی مثل پر، سنگ، کوزه یا هر چیز دیگری که نگه داشتن آن ممکن است جذاب باشد را گردآوری کنید. به هر کودک یکی از اینها را بدهید از آنها بخواهید تا دقایقی را به توجه به اینکه آن شیء در دستشان چه احساسی را منتقل میکنند، بگذرانند. آنها ممکن است اگر آن شیء نرم یا سفت بوده و تیزی داشته باشد، بافت آن را حس کنند. بعد از آنها بخواهید که حسشان را توصیف کنند. در گروههای بزرگتر، هر دو کودک میتواند به نوبت این تمرین را با یکدیگر انجام دهند.
بازی دیدن:
از بچهها بخواهید یک دقیقه در سکوت اطراف اتاق را نگاه کنند. هدفشان پیدا کردن چیزهایی در اتاق باشد که هرگز به آن توجهی نداشته اند. ممکن است چیزهای خیلی بزرگ مثل یک پوستر یا یک تصویر باشد یا چیزهای کوچک نظیر ترکی در سقف یا طرح جالبی روی در، وقتی یک دقیقه تمام شد، از کودکان بخواهید تا جالبترین چیزی که توجه شان را جلب کرده بود را با دیگران سهیم شوند.
نفس کشیدن اقیانوسی:
بگذارید بچه ها در یک جای راحت بنشینند یا دراز بکشند. از همه بخواهید تا آرام از بین بینی هایشان نفس خود را به درون برده و بعد از طریق لب های غنچه شده نفسشان را بیرون دهند (مثل اینکه بخواهند لای پوشال بدمند) یادآوری کنید که نفس های آرام و یکنواخت مثل امواج اقیانوس صدا می دهند، به آرامی به ساحل می خورند. اجازه دهید تا کودکان نفس کشیدن و ساختن صدای اقیانوس برای یک یا دو دقیقه ادامه دهند.
قدرت گوش دادن:
زنگ یا ناقوس یا هر چیزی که صدای آن کمی به درازا میکشد را به صدا درآورید، از همه بچه ها بخواهید تا گوش دهند و هر وقت دیگر هیچ صدایی نشنیدند، آرام دستشان را بالا بیاورند، بعد از اینکه صدا تمام شد، از بچهها بخواهید به گوش کردن به صداهای دیگری که می توانند در یک دقیقه بعد ای بشنوند ادامه دهند، وقتی یک دقیقه تمام شد، از هرکدام بخواهید تا بگویند چه صداهای شنیده اند.
یک توپ استرس بسازید:
اگر خیلی شجاعت دارید و میتوانید یک جای کثیف را تمیز کنید. برای بچه ها بادکنک، آرد و بطری های خالی آب معدنی (کوچک) تهیه کنید تا خودشان توپ استرس برای خودشان بسازند (ممکن است نیاز به بادکنک های دولایه داشته باشید) به بچه ها توضیح دهید که برای ساختن یک بادکنک کوچک، کمتر از نصف بطری آب معدنی را از آرد پر نموده و سپس بادکنک را سر آن سوار کنند. بعد بطری را در بادکنک خالی کرده و آرام بادکنک را از در بطری جدا کنند. انتخابهای دیگر برای پر کردن بادکنک، می تواند برنج، دانه های تسبیح یا دانه های کاغذ دستگاه پانچ باشد. در پایان باد درون بادکنک را آرام خالی کرده و سر بادکنک را گره بزنند. فشردن این توپ در زمانی که به آنها فشار روانی وارد می شود، سبب می شود که احساس بهتری داشته باشند. یکبار که بچه ها توپ استرس ساختند از توپشان برای تمرین احساس استفاده کنید.
تمرین انقباض بدن:
بگذارید بچه ها یک جای راحت نشسته یا دراز بکشند و از آنها بخواهید تا ماهیچه های بدنشان را یکی یکی منقبض و شل کنند. آنها لازم است هر انقباض را حدود پنج ثانیه نگه دارند. بعد از شل کردن انقباض، از آنها بخواهید که به احساسشان وقتی ماهیچه منقبض را شل می کنند، توجه کنند. کودکان این تمرین را زمانی بهتر درک می کنند که شما به روش زیر به آنها کمک کنید که انقباض قک ماهیچه خاص را برای خودشان تجسم کنند:
۱-اگشت شست پای خود را به گونه ای جمع کنید انگار که می خواهید پا پایتان یک مداد را بگیرید.
۲-زانوهایتان را جمع کنید که انگار روی نوک انگشتانتان ایستاده و سعی می کنید از بالای یک پرچین آنطرف را ببینید.
۳-شکمتان را جمع کنید مثل اینکه سعی می کنید از میان باریک بین دو چیز رد شوید.
۴-دستهایتان را مشت کنید انگار که می خواهید یک پرتغال را کاملا آب بگیرید.
۵-فکر کنید یک حشره روی بینیتان نشسته و شما می خواهید بدون استفاده از دستتان از شرش خلاص شوید. سعی کنید صورتتان را جمع کنید و ماهیچه هایتان را تکان دهید تا آن حشره بپرد.
تمرین پنج حس:
اگر هوا خوب بود، بچه ها را بیرون ببرید و بگویید آرام روی چمن دراز بکشید شروع کنید به اینکه پنج حس آنها را به نوبت صدا کنید ( بینایی، بویایی، شنوایی، چشایی، لامسه ) و از بچه ها بخواهید تا متوجه هرچیزی بشوند که با آن حس خاص میفهمند تا وقتیکه شما حس بعدی را صدا میزنید. این تمرین می تواند در قدم زدن و حتی موقعیتهای دیگری نیز تکرار شود.